به ندرت کسی می تواند بگوید که او صادق بوده و در تمام عمرش دروغ نگفته است. حتی صادق ترین افراد ممکن است مجبور شوند برای جلوگیری از مشکلات جدی، در مقطعی دروغ بگویند. این دروغ ها مخرب و مضر نیستند، بنابراین حتی اگر آنها را کشف کنیم، مشکلی نخواهیم داشت، اما افرادی هستند که به گفته روانشناسان از دروغ های بیمارگونه رنج می برند. این افراد بدون احساس ناراحتی یا نگرانی در مورد آسیب رساندن به دیگران، دائماً دروغ می گویند. آنها به قدری حرفه ای کار می کنند که شناسایی آنها دشوار است. حال تصور کنید یکی از این افراد شریک عاطفی شما باشد. چگونه می توان مطمئن شد که او دروغ می گوید؟ در این مقاله 10 نشانه از یک دروغ بیمارگونه را به شما می گوییم تا بتوانید این افراد را شناسایی کنید.
دروغ بیمارگونه چیست؟
برخی از اصطلاحات در روانشناسی همپوشانی دارند و اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. سه اصطلاح دروغگویی مزمن، دروغگویی مرضی و دروغگویی اجباری نیز در این دسته قرار می گیرند. شباهت های زیادی بین این سه نوع دروغ وجود دارد، اما تفاوت های ظریفی نیز دارند و نمی توان آنها را یکسان دانست.
فرد مبتلا مدام و از روی اجبار دروغ می گوید. دروغ این افراد باید این سه ویژگی را داشته باشد:
1. پیوسته هستند
یک دروغگو بدون توجه به موقعیت یا شخصی که با او صحبت می کنید، دائماً دروغ می گوید. این دروغ ها فایده ای ندارد و ظاهرا دلیلی برای این کار ندارد. او حتی به عواقب احتمالی دروغش هم فکر نمی کند.
2. حالت تکانشی دارند
دروغ بیمارگونه لزوما فریب دیگران یا به دست آوردن چیزی نیست. فرد فقط فرصت دروغ گفتن را می بیند و دروغ های خود را به شما می گوید. در واقع او دروغ می گوید زیرا همه شرایط فراهم است.
3. اجباری هستند
این شخص اغلب ناخودآگاه و بدون قصد قبلی دروغ می گوید. در اصل هر دروغی را می گوید تا دروغ دیگری را بپوشاند.
افرادی که دروغ های بیمارگونه دارند بسیار حرفه ای هستند. به همین دلیل است که به سختی می توانید مچ آنها را بگیرید. با این حال، نشانه هایی برای شناسایی آنها وجود دارد.
10 نشانه مهم دروغگویی بیمارگونه
همانطور که گفتیم معمولاً شخص از دروغ بیمارگونه بهره چندانی نمی برد و حتی دلیل خاصی هم برای این کار ندارد. می توان گفت که اگر دروغ به نفع شما نباشد، نمی توانید به کسی صدمه بزنید. خب اشتباه است؛ اگر این شخص شریک زندگی شما باشد و به دروغ گفتن ادامه دهد، مدتی دیگر صبر شما تمام خواهد شد. دروغگویی منجر به یک ارتباط عاطفی سالم و موفق نمی شود. شما باید صبور باشید و به همسرتان کمک کنید تا با این اختلال مقابله کند. علائم یک فرد مبتلا به بیماری را در زیر بخوانید.
۱- برای جلب توجه دیگران دروغ می گویند
برخلاف تصور رایج، این افراد برای جلب توجه دروغ می گویند، اما نه به این دلیل که خودشیفته هستند و می خواهند قهرمان شوند تا در مرکز توجه دیگران قرار بگیرند. در مقابل، این دروغگوها فاقد عزت نفس و اعتماد به نفس هستند. آنها در گذشته مشکلاتی داشته اند که نتوانسته اند راه حلی برای آن بیابند، به همین دلیل داستان های مثبت و نادرستی در مورد آن مسائل ایجاد کرده اند که خودشان به آن باور پیدا کرده اند.
2. در هر صورت ادعای قربانی بودن دارند
برخی از این افراد به دنبال همدردی و دلسوزی اطرافیان خود هستند، بنابراین خود را قربانی هر مشکلی می کنند. به عنوان مثال، در پروژه های تجاری، در مقابل همسایه، در مقابل طلبکاران یا صاحبخانه ها، همیشه در موقعیتی قرار می گیرند که به نظر می رسد با آنها بدرفتاری شده یا تحت فشار قرار گرفته اند. با این کار، ترحم دیگران را به گونه ای برمی انگیزند که اطرافیان برای آنها دلسوزی کرده و سعی در همدردی با آنها دارند.
3. زبان بدن آنها وقتی دروغ می گویند متفاوت است
بیشتر مردم وقتی دروغ می گویند عصبانی می شوند. وقتی کسی دروغ می گوید، نمی تواند در حین صحبت کردن به چشمان شما نگاه کند یا ثابت بماند. زبان بدن دروغگوها کاملاً واضح است و می بینید که دروغ می گویند.
با این حال، دروغگوی بیمارگونه زبان بدن ثابتی دارد. این دروغ ها برای آنها مثل یک مکالمه عادی است، بنابراین از زبان بدنشان مشخص نیست که دروغ می گویند.
4. به راحتی دروغ می گویند تا همه چیز را به نفع خود تغییر دهند
بسیاری از ما هنگام ترسیم تصویری از خود، نگرش آرامی داریم.
5. آنها اغلب داستان هایی می گویند که شما را درگیر نمی کند
بسیاری از ما هنگام ترسیم تصویری در مورد خود یا خانواده مان نگرش آرامی داریم. به این ترتیب، حتی اگر بخواهیم، نمی توانیم دروغ بگوییم، زیرا قطعاً شخص دیگری به ما تجاوز می کند. به همین دلیل، دروغگوی بیمارگونه معمولاً داستان هایی را تعریف می کند که در آن هیچ یک از حاضران یا همسر برای افشای دروغ حضور نداشتند.
6. از رویارویی بپرهیزید
وقتی علائم یک دروغ بیمارگونه را تشخیص می دهید و تصمیم می گیرید دست دروغگو را فاش کنید، بعید است که همه چیز آنطور که انتظار داشتید پیش برود، زیرا کسی که از روی عادت دروغ می گوید با آشکار شدن حقیقت تغییر نخواهد کرد.
این افراد بدون هیچ دلیلی دروغ می گویند و هیچ سودی ندارند. این بخشی از شخصیت اوست. حتی ممکن است بگویند: “واقعا فکر می کنی من می توانم چنین آدمی باشم و این دروغ ها را بگویم؟”
بنابراین آنها با شما مقابله نخواهند کرد و در نتیجه هیچ پاسخی برای سؤالات خود نخواهید یافت. آنها از شما دوری می کنند و سعی می کنند از شما دوری کنند. تلاش بیش از حد برای صحبت فقط شما را گیج و ناامید می کند، زیرا ممکن است حتی توپ را به زمین شما پرتاب کند و وفاداری و انگیزه شما را زیر سوال ببرد.
7. این افراد به طور کامل از دروغ های خود دفاع می کنند
برخی از دروغگویان مریض آنقدر به دروغ های خود اعتقاد دارند که کاملاً از آنها دفاع می کنند. اگر متوجه شدید که شخصی با وجود شواهد غیرقابل انکار همچنان با بی شرمی از دروغ های خود دفاع می کند، مطمئن باشید که با یک دروغگوی بیمارگونه روبرو هستید.
8. آنها فقط دروغ می گویند
اگر این شخص متوجه شود که داستانش آنطور که باید مؤثر نبوده است، به سرعت دروغ دیگری را برای تأیید دروغ اصلی پیدا می کند. البته همیشه کمی حقیقت در این داستان ها وجود دارد که می تواند ثابت کند که آیا شنونده شک دارد.
در کل وقتی مچ این افراد را می گیرید، اعتراف می کنند و حقیقت را می گویند، اما آنقدر به شما می گویند و دلایل قانع کننده ای به شما می دهند که چرا مجبور شده اند دروغ بگویند که خودتان پشیمان شوید که در آن شک دارید. معمولاً در پایان با جملات غیرمنطقی به شما می گویند که دیگر هرگز دروغ نخواهید گفت، در حالی که می دانیم یک دروغگوی بیمار نمی تواند این کار را انجام دهد.
9. آنها همیشه به شما و دیگران صدمه می زنند
درست است که این فرد هدف خاصی از دروغ گفتن ندارد و از آن سودی نمی برد، اما برای شما که اغلب به دروغ های او پی برده اید، بسیار سخت است که به او اعتماد کنید. شما باید دائماً روی درک آنچه که دروغ به شما می گوید تمرکز کنید. زندگی بدون اعتماد به نفس واقعاً دشوار می شود و بعید است که بتوانید با آن کنار بیایید. علاوه بر این، این دروغ ها اغلب منجر به درگیری و سردرگمی بین دوستان، همکاران و خانواده می شود.
10. همیشه احساس ناامنی می کنند
حتی افرادی که گهگاه دروغ می گویند و دروغگوی بیمارگونه نیستند، این کار را می کنند زیرا احساس ناامنی می کنند. تفاوت این افراد با دروغگویان بیمار این است که احساس ناامنی دروغگوی بیمار ناشی از عدم اعتماد به نفس اوست. او توانایی های خود را نمی پذیرد.
دروغگوی بیمار به جای اینکه بخواهد شجاع باشد و مانند سایر افراد عادی شکست را بپذیرد، هدفش موفقیت است و مشکلی ندارد. وقتی کار به جایی می رسد که نمی تواند شکست خود را پنهان کند، به سرعت نقش قربانی را بر عهده می گیرد و اطرافیان خود را مقصر شکست خود می داند. آنها هرگز نه نمی گویند، من دوباره تلاش می کنم و می فهمم کجا اشتباه کرده ام.
اخرین حرف
در این مقاله در مورد افرادی که از دروغ های بیمارگونه رنج می برند صحبت کرده ایم. دروغ بیمارگونه نوعی اختلال روانی است، اما قصد نداریم این رفتار را توجیه کنیم یا بگوییم باید صبور باشیم. اگرچه این افراد بدون انگیزه دروغ می گویند و قصد سوء استفاده از دیگران را ندارند، اما صرف وجود دروغ در یک رابطه اعتماد طرف مقابل را تضعیف می کند و این رابطه پایه محکمی ندارد. اگر هر یک از این علائم را در همسرتان مشاهده کردید، باید تصمیم بگیرید. اگر حوصله و علاقه کافی دارید با روان درمانگر مشورت کنید. او می تواند دلایل رفتار شریک عاطفی شما را بررسی کند و به دنبال راهبردهای درمانی احتمالی باشد. اگر متوجه شدید که هیچ درمانی وجود ندارد، او به شما توصیه های لازم را خواهد کرد.
آیا تا به حال با این افراد ملاقات کرده اید؟ اولین واکنش شما به کشف دروغ های او چه بود؟ لطفا در مورد آن در بخش نظرات صحبت کنید.
